We wrocławskim ZOO pojawiła się mała żyrafa! [ZDJĘCIA, FILM]

Pierwszym wybiegiem, który widzimy, wchodząc do wrocławskiego zoo jest Sawanna. Na powierzchni ponad hektara mieszkają zebry Chapmana, strusie południowoafrykańskie, antylopa kama i żyrafy siatkowane. Tu zawsze coś się dzieje. żyrafy zdecydowanie zawsze starają się patrzeć na wszystko z dystansu swoich ponad 4 metrów wysokości . Zdarzają się też chwile pełnej zgody, kiedy w ciepłe dni, obok siebie wygrzewają się w słońcu wszystkie zwierzęta Sawanny.

- Wiedząc, że Imara urodzi lada dzień, poranny obchód zaczynaliśmy od niej. W tamten czwartek, kiedy weszłam z kolegą do domku żyraf, zauważyliśmy, że zaczęła się akcja porodowa. Trwała około 40 minut i przebiegła książkowo – bez komplikacji, chociaż żyrafy rodzą się w spektakularny sposób, bo wyślizgują się na ziemię z wysokości około 1,5 metra. Malucha powitaliśmy na świecie dokładnie o 7:47 i od razu udało się zaobserwować, że to samiczka – opowiada Agnieszka Chałupka, opiekun zwierząt z wrocławskiego zoo.

Mała Żyrafka od razu zadomowiła się w ZOO

Imara, to doświadczona matka, więc od razu zaopiekowała się potomkiem – oczyściła ją i umyła dokładnie językiem. Pomogła też, godzinę później, wstać żyrafce na własne nogi. Po kolejnej godzinie, czyli około 10:00, żyrafka zaczęła samodzielnie pić mleko.

Już w dniu narodzin nowa mieszkanka wrocławskiego zoo otrzymała imię. Brzmi ono INUKI, czyli „Zapach” i pochodzi z języka suahili.

- Wszystkie nasze żyrafy mają imiona, które pochodzą z języka suahili, którym posługują się mieszkańcy terenów w Afryce, gdzie występuje ten gatunek. Imara oznacza „Odwagę”, Rafiki „Przyjaciela”, Shani „Szkarłatną”,a Nala „Podarek”. Imię Inuki wymyślili koledzy – Robert i Artur, którzy obserwowali kondycję i zachowanie żyrafki po jej narodzinach – dodaje Chałupka.

Żyrafa siatkowana

Gatunek tej żyrafy występuje w Afryce, południowej Etiopii, południowo-zachodniej Somalii i północnej Kenii. Ma doskonale rozwinięte zmysły wzroku i słuchu. Posiada długie nogi, przednie są dłuższe od tylnych, zakończone ostrymi racicami. Racica żyrafy jest wielkości talerza obiadowego (średnica 30 cm). Tym co wyróżnia poszczególne osobniki to "łaty", bo tak jak odciski palców u człowieka, nie ma dwóch żyraf, które mają taki sam wzór. Zamiast rogów mają chrzęstne uwypuklenia na głowach. Są niebywale wysokie – mają 5 metrów wysokości!

Choć żyrafa może biec z prędkością około 50 km/h to jedyny drapieżnik, który jej tak naprawdę zagraża to lew. W samoobronie potrafi go jednak zabić!

Żywią się głównie liśćmi drzew, ale widziano je zjadające padlinę antylopy najprawdopodobniej w celu zdobycia wapnia. Ponadto, mają umięśnione nozdrza i potrafią je zamknąć, aby chronić ich wnętrze przed burzami piaskowymi oraz mrówkami. Cechą charakterystyczną jest ich długi niebieskawoczarny język. Uważa się, że jego kolor chroni przed poparzeniami słonecznymi w czasie jedzenia.