"Mrówkowiec". Najdłuższy budynek we Wrocławiu powstał w latach 60-tych
Najdłuższym budynkiem we Wrocławiu jest "Mrówkowiec". To potoczna nazwa bloku mieszkalnego znajdującego się przy ul. Drukarskiej 31-47. Wcześniej, przed II wojną światową w jego miejscu stały wille, które w trakcie działań wojennych zostały zniszczone. Po uprzątnięciu ruin postanowiono wybudować ogromny blok mieszkalny. Projektantem "Mrówkowca" był Leszek Zdek, który zaprojektował również wrocławskie domy studenckie.
Prace budowlane ruszyły w 1965 roku, a już dwa lata później do nowych lokali wprowadzili się pierwsi mieszkańcy. Koszt budowy bloku był bardzo niski. Wybudowanie metra kwadratowego kosztowało ok. 1500 zł, a całkowity koszt wyniósł 63 mln złotych. Był to najtańszy budynek w Polsce. Skąd wzięła się nazwa "Mrówkowiec"? To z pewnością od liczby mieszkańców, która zamieszkuje blok. Są jednak i tacy, którzy twierdzą, że nazwa związana jest z mrówkami faraona, które przywędrowały z terenu po byłym niemieckim cmentarzu.
Na dachu zrobili plażę dla mieszkańców
Najdłuższy budynek mieszkalny we Wrocławiu ma 11 pięter i aż 235 metrów długości. Liczy łącznie 9 klatek schodowych oraz 801 mieszkań. Mieszka tu ponad 2 tysiące osób. W budynku zamontowano ponad 5 tysięcy drzwi oraz 2 tysiące okien. Największe mieszkanie w "Mrówkowcu" ma do 50 metrów kwadratowych.
Jedną z ciekawostek związanych z najdłuższym budynkiem we Wrocławiu jest plaża na dachu. W latach 60-tych urządzono na dachu ogólnodostępne miejsce do opalania. Zamknięto je jednak w 1969 roku, kiedy z 7 piętra wypadła marka z dzieckiem.
„Mrówkowiec” w latach 60-tych i 70-tych był atrakcją turystyczną. - Na ul. Drukarską przyjeżdżały autokary pełne turystów. Wszyscy chcieli zobaczyć ten długi budynek. My, mieszkańcy, pękaliśmy wtedy z dumy – wspomina pani Maria, jedna z mieszkanek bloku cytowana przez portal tvn24.pl.
Budynek przy ul. Drukarskiej jest jednym z 13 największych bloków w Polsce z okresu PRL-u. Zalicza się do nich także m.in. "Falowiec" w Gdańsku, czy warszawski "jamnik".
